Modernizując pomieszczenie dawnej kotłowni na potrzeby filii Muzeum Warszawy, architekci zadbali o to, by w odnowionych wnętrzach widoczne były elementy starej architektury. Dlatego też wchodząc do Centrum Interpretacji Zabytku możemy zobaczyć m.in. fundamenty XIV-wiecznych murów miejskich.

Ulica Brzozowa, przy której znajduje się Centrum kiedyś nazywana była Podwalną, a to ze względu na jej położenie przy obronnych murach miasta. Zdziwiłby się jednak ktoś, kto widząc przy wejściu niekompletny fragment starej zabudowy spodziewałby się wnętrza zaniedbanego czy archaicznego. Centrum Interpretacji to unikatowe muzeum wykorzystujące w pełni nowoczesne technologie. Jego główna i stała ekspozycja “Zniszczenie i odbudowa Starego Miasta” ma układ chronologiczny. Zwiedzający po zapoznaniu się z historią Warszawy oraz kalendarium historycznym Starego Miasta, mogą dowiedzieć się, co spotkało Starówkę i jej mieszkańców w okresie II wojny światowej, kiedy to 85 proc. miasta zniknęło z powierzchni ziemi.

Plansze, wielkoformatowe fotografie, plany i rysunki, a także prezentacje multimedialne i animacje tematyczne wypełniają przestrzeń o łącznej powierzchni 435 m2. Przybliżają one zwiedzającym nie tylko historię Starego Miasta czy ogrom zniszczeń wojennych, ale również czasy odbudowy. Rozpoczęto ją w roku 1949, a uroczyste oddanie zrekonstruowanej prawie w całości Starówki nastąpiło zaledwie cztery lata później. To właśnie trud odbudowy, entuzjazm architektów i budowniczych doceniło UNESCO, które w 1980 roku wpisało cały staromiejski zespół zabytkowy na Listę Światowego Dziedzictwa. Ta odbudowa była doświadczeniem unikatowym w skali świata. Jednak Centrum Interpretacji Zabytku to nie tylko wystawa stała. Odbywają się tu różnorodne spotkania, warsztaty, cykle wykładów czy wreszcie promocje książek, związanych z Warszawą i światowym dziedzictwem.